biz ne yapıyoruz lan bu hayatta

sınırları sikiyim

bazen "allahım al canımı da kurtulayım" diycek kadar üzülüyorum şu hayatta başka yaptığım hiç bi bok yok

bi bok yaptığımız yok.sürünüyoruz.

madem ölcez niye yaşıyoz

öyle takılmak olsun işte be

ulan varya sürekli bunu düşünüyorum. sanki sırf kalabalık olsun diye varız.

ben şu bir kaç dakikadır bilgin midir sessiz midir ona küfür ediyorum. sizi bilmem.

hala sınırları dert edip kalıp içine giremem diyen mi var yaaa pff

yaşıyoruz

son zamanlarda kendime sıklıkla sorduğum soru. ne yapıyorsun ulan sen, ne işe yararsın? şöyle bir düşünüyorum da kimsenin hayatına dokumamamışım şu zamana kadar. kimsenin ilk koşacağı kişi değilim. benim duygularımı düşüncelerimi alt üst eden, hayatımda köklü değişiklikler yapmama sebep olan insanların hiçbir şeyiyim mesela. bugün çok düşündüm, çok inceledim. insanlar, siz güldüğünüz sürece var. diğer türlü kaçıyorlar. biz de kaçmasınlar diye gülüyoruz işte. zaten bir avuçlar, kaybolmasınlar diye gülüyoruz.

kendimize bir yol çizmeyi öğreniyoruz. kimileri gerçekten çok yetenekli mükemmel yolar çiziyorlar kendilerine, manzaralı. kimileri kendilerine paralarıyla çizilmiş yollar satın alıyorlar. bazıları da kendilerine bir yol çizmek için sağa sola atılmış kalemleri arıyolar. işte biz bunu yapıyoruz.bir yol arıyoruz.

bir şeylere bir ucundan tutunmaya çalışıyoruz. ama sonucunda hayatta bize bir şekilde dikenlerini batırmaktan eksik kalmıyor.

bazen insan boşluğa düşünce elbette soruyor kendisine bu soruyu. ama efsane tiraddır behzat amirin bu sahnesi. düşünün dostlar :)

napıyoruz napıyoruz bilmiyoruz bilmiyoruz

her görüşümde yazıyorum bu sefer de yazıcam. sınırları sikiym.

insan olmaya çalışıyoruz ama beceremiyoruz.. çünkü gün geçtikçe insani duygularımızı kaybediyoruz..

kardeşim sevin şu hayatı be sevin amk.biraz klişe olacak belki ama bir kere gelmişsiniz şu dünya'ya 3-5 insanın alt üst etmesine izin vermeyin. yalnız mısınız? yada öyle mi hissediyorsunuz? etmeyin beyler bayanlar yalnız hissetmeyin,çıkın,gezin ,takın kulaklığı açın şarkıları yürüyün ve derin nefesler alarak yürüyün,bırakın üstünüze ne kadar dert yüklenirse yüklensin,ne kadar acı veririse versin siz karşısına geçip dik durun,durmaya çalışın çünkü derdi sıkıntıyı veren dermanı verir elbet.bunları neden söyledim biliyor musunuz? çünkü ben bunlarin hiçbirini yapamadim!

geldik gidiyoruz...

ne kadar istemeden de olsa bu hayata geldim, sakın yanlış anlamayın burda niye geldik böyle dünyanın diye söylemicem o yüzden şimdi gitmeyi bekliyorum

düşünmeye başladıkça çıkmaz sokaklar artıyor. kayboluyoruz şu küçücük toz zerreciğinin içinde. ne yapıyoruz bilmiyoruz. kimse bilmiyor ve bilmeyecek de.

yapmamiz gerekenler disinda herseyi yapiyoruz

birilerini mutlu ederiz diyoruz fakat en sonunda herkesi üzüp bırakıyoruz

biz mi yapiyoruz? bu hayatta mi yapıyoruz ? ne mi yapıyoruz ? yav gah get hele bu saatte manyah manyah gonusma yav

olmayacak hayaller kurup, gelmeyecek günler bekleyip, sevmeyecek kişiler seviyoruz.

üzülüyoruz abicim hiç üzülmememiz gereken salak saçma şeyler için yıpratıyoruz kendimizi..

dersler bok gibi,sevdiğimiz kız yüzümüze bakmaz,cepte para yok iddaadan tek maçtan yatarız,metroyu 10 sn ile polisliği 3 puanla kaçırırız gökten am düşse bize yarrak düşer o da seker götümüze girer.hayat be ne zaman handikap vereceksin bize

bazen yanlışlıkla dünyaya gelmişim gibi hissediyorum .. bu hayattaki ne yerimi seviyorum ne de anlayabiliyorum

geldik, gidiyoruz anasını satayım.

nefes alıp veriyoruz işte başka yaptığımız bir eylem yok galiba pek.yani benim yok.üşeniyom.

çoğunlukla düşündüğüm ince bir sitem. oğlum dert ettiğimiz şeyler ne lan? dediğim sıralar aslında “öbür dünya” söyleyişini ya da inancımı bir kenara bırakıp içtiğim sırada sanatçıya çektiğim protesto. ciddi anlamda öylesine geldik gidiyoruz kafası dert tasa eylemez. yapım bu. kariyer olasılığıymış, 14 şubatmış cartlar ve curtlarmış. belki gençliğin siktir etliği olabilir bilmiyorum ama şair edecek bu elçiler beni

ölmeyi bekliyoruz

ben makarna yapıyorum. sabah, öğle, akşam.

neyin peşindeyiz

format sikiyoruz.

yiyip içip sıçıyoruz

valla azrail gelse hadi kalk gidiyoruz öldün sen dese, neden demeyiz, nerede kaldın deriz aq

okuyorum amk deli gibi okuyorum sabah 8 de uyanıyorum gidiyorum kütüphaneye ders çalışıyorum kitap okuyorum derse gidiyorum hocanın ağzından ne çıksa yazıyorum sonra geri sabah gidip o notlara çalışıyorum.arkadaşım şu umutsuz ergen tribinden çıkında şu memlekete hayırlı iki iş yapın.sokuk sokuk şu sözlüğün başında oturup kolunu kaldırmadan elin ayda bir kalem tutarak götünü hiç kaldırmadan yaşarsan bi sik olmaz zaten senden durduk yere gerildim şu gereksiz başlık yüzünden. ayriyeten kendimi övmek gibi bir çabam yok elimden geldiğince bi baltaya sap olmak için uğraşımı yazdım yok şöyle yok böyle diye ileri geri konuşanı kale almam

sözlükte hayatın sorgulandığı saatler (bkz: cidden napiyoruz be abi)

vakit öldürülim derken benim ümitler de öldü iyi mi

sürünüyoruz valla

sabah erken uyanıp ise okula gidiyoruz.yeterli bence

bekliyoruz umut ettiğimiz şeyler belki olur diye sadece bekliyoruz.

solunum başka bi boka yaradığımızı düşünmüyorum bazen

amaçsızca yaşıyoruz gayemiz para

tabikide (bkz: sözlük formatı ) nın ırzına geçiyorsunuz

yuvarlanıp gidiyoz

Dünyaya hiçbir faydamız yok. Herşey döngüsünde ilerleyebilir,bizsiz. Ne mi yapıyoruz, hiç.

Ben film falan izliyorum işte sizi bilmem